Kursun Kalem Sevgiye Dayir Beyaz Sayfalar
Çocuk, büyükbabasinin mektup yazisini izliyordu. Birden sordu :"Bizim basimizdan geçen bir olayi mi yaziyorsun ? Benimle ilgili bir hikâyeolma ihtimali var mi ? "Büyükbaba yazmayi kesti, gülümsedi ve torununa söyle dedi :"Dogru, senin hakkinda yaziyorum. Ama kullandigim kursun kalem yazdigimkelimelerden çok daha önemli. Umarim büyüdügünde bu kalemi sen de seversin."Çocuk kaleme merakla bakti ama özel bir sey göremedi."Iyi ama bu kalem benim hayatimda gördügüm diger kalemlerden hiç farkli degil ki ! ""Bu tamamen nesnelere nasil baktiginla ilgili. Bu kalemin bes önemliözelligi var ve sen de bu özellikleri kendinde benimseyebilirsen hepdünyayla barisik bir insan olursun.""Birinci özellik : Harika seyler yapabilirsin ama attigin adimlariyönlendiren bir el oldugunu asla unutma. Bizim için bu el Tanri'dir ve herzaman kendi kudretiyle bizi o yönlendirir.""Ikinci özellik: Zaman zaman her ne yaziyorsam durmam ve kalemimin ucunuaçmam gerekir. Bu kaleme biraz aci çektirse de sonuçta daha sivri olmasinisaglar. Bu yüzden bazi acilara gögüs germeyi ögrenmelisin, bu acilar senidaha iyi bir insan yapar.""Üçüncü özellik : Kursun kalem, yanlis bir sey yazdiginda bunu bir silgiylesilmene her zaman olanak tanir. Yaptigimiz bir seyi sonradan düzeltmeninkötü bir sey olmadigini anlamalisin, aksine bu bizi adalet yolunda tutmayayarayan en önemli seylerden biridir.""Dördüncü özellik: Kursun kalemin en önemli kismi, kalemin yapildigi ahsabinya da disariya yansiyan sekli degil, içerisinde yer alan kursunudur. Oyüzden her zaman kendi içine bakmali, en çok onu korumalisin.""Besinci ve son özelligi ise her zaman bir iz birakmasidir. Ayni sekildesen de hayatta yaptigin her seyin bir iz birakacagini bilmeli ve herhareketinin farkinda olmalisin."PAULO COELHO
KİBRİT ÇÖPÜNÜN HİKAYESİ
kibrit-copu Hayat ibrit kutusundaki kibritler, toplumun içinde yaşayan insanlar gibidir. Hepsi birbirinin aynısı gibi görünseler de her biri farklıdır. İnsanın yaşamı gibi her bir kibrit önce yanar ve sonunda kül olup sönüverir ama etkileri farklı farklı olur. Kimi kibrit çöpü bir amaca hizmet etmek için yanar, kimi amaçsız tüketir ömrünü. Kimi yanarak zarar verir çevresine…
– Bazıları öyle incedir ki her an kırılacak, yanmaz diye düşünürsünüz ama en iyi de onlar yanar.
– Bazıları öyle kalındır ki yanınca hiç sönmeyecek diye düşünürsünüz ama alev bile almadan ucundaki kimyasal madde bir anda yanıp sönüverir.
– Kimileri düzgün değildir ama yine de eksiksiz görevini yerine getirir.
– İlk yanan kibrit çöpleri hep en üstekilerdir.
– Binlerce kibrit çöpü bir ağaçtan çıkar da, bir kibrit çöpü yeter koca bir ormanı yakmaya…
– Islanmış bir kutuda yanabilecek kuru bir kibrit kalmamıştır artık… İnsan içinde yaşadığı toplumdan ayrı düşünülemez, ister istemez etkilenir.
– Bazı kibrit çöpleri kutuda aykırı bir şekilde diğer yöne bakar ve kutu açıldığında ilk önce onlar fark edilir ve ilk önce onlar yanar.
– Bazı kibrit çöpleri birbirine yapışıktır. Biri yanınca diğeri de yanar.
– Bazı kibrit çöpleri de kendisiyle birlikte kutuyu da yakan kibrit çöpleridir. İçinde bulundukları toplumu da beraberinde yakarlar.
– Bazı kibrit çöplerinin ucunda yanıcı kimyasal maddesi yoktur. Çöp olmaktan öteye geçemez. Kutu içinde amaçsızca işe yaramadan öylece durur. Toplumun içerisinde amaçsız ve işe yaramadan yaşar giderler.
Hayat akarken, kibrit çöpü karar vermez nasıl ve neden yanacağına, insan bulunduğu toplumda kendi yolunu çizebilir kader izin verdiği ölçüde…